ความผิดครั้งแรก

"สงสารแสนที่จะสงสาร จะหาใครได้เหมือนเป็นไม่มีอีกแล้ว แต่จำทำอะไรดีกว่านี้ไม่ได้ มีลูกต้องนึกถึงลูก ความผิดครั้งแรกที่เคยทำ ก็คือการแต่งงานกับพ่อของเด็กคนนี้ หักล้างสิทธิของหญิงคนหนึ่ง ข่มเหงน้ำใจเขา ถ้าเราแต่งงานใหม่ก็เท่ากับเราตัดสิทธิแห่งความเป็นแม่เสียเอง เวรสนองให้ลุกต้องถูกข่มเหง จำช้ำใจในความผิดครั้งที่ 2 ผิดหนเดียวพอแล้ว ต้องไม่ยอมผิดอีกต่อไป"